တခါတုန္းက ပညာရွိ အဖိုးအိုတဦးနဲ႔ သူ႔တပည့္ေတြဟာ ခရီးတခုကို
အတူထြက္လာခဲ့ၾက တယ္။ လမ္းခရီးတခုမွာ ေတာနက္ထဲ ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔အားလံုး
ခဏနားၾကတယ္။ ေသာက္စရာ ေရလည္း ကုန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့
အိုင္ထဲကေန ေရသြားခပ္ဖို႔ အဖိုးအိုက ေစညႊန္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ တပည့္ေတြလည္း
ေရကန္ရွိရာကို သြားၾကတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ေရကန္မွာ မၾကာေသးခင္ကမွ သမင္ဒရယ္ေတြ ေရေသာက္ဆင္းလာၾကတဲ့ အတြက္ ေရေတြေနာက္ၿပီး အနည္ေတြ ထေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ့ တပည့္ေတြ လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အဖိုးအိုဆီ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
အဖိုးအိုကလည္း ဘာမွမေျပာပဲ ဒီအတိုင္းပဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေနတယ္။
ေနာက္တနာရီေလာက္ ၾကာတဲ့အခါ တပည့္ေတြကို ေရသြားခပ္ခိုင္းျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့
ေရကန္ဟာ အနည္ေတြထိုင္ၿပီး အေပၚကေရေတြ ၾကည္လင္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ့
ဝမ္းသာအားရနဲ႔ တပည့္ေတြအားလံုး ေရခပ္ၿပီး ျပန္လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အဖိုးအိုက
ေမးတယ္။ '' ေရေတြ အားလံုး ၾကည္လင္သြားေအာင္ ဘာ လုပ္လိုက္ၾကသလဲ'' '' ဘာမွ
မလုပ္ပါဘူး'' တပည့္ေတြ အားလံုး ဝိုင္းေျဖၾကတယ္။ အဲဒီထဲကမွ တပည့္တေယာက္က
ေျဖတယ္။ '' အခ်ိန္ေစာင့္လိုက္ရပါတယ္'' အဖိုးအိုက ၿပံဳးၿပီး ေျပာတယ္။
'' ဟုတ္တယ္ ေရကန္ထဲက ေရေတြအားလံုး ၾကည္လင္ဖို႔ ဘာမွမလုပ္ပဲ အခ်ိန္တခုကို
ေစာင့္ရပါတယ္ အဲဒီလိုပဲ တစံုတခုက သင္တို႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ နာက်င္ေအာင္
ျပဳလုပ္လို႔ သင္တို႔ စိတ္ေတြ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္... ဘာမွမလုပ္ပဲ
ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္ပါ။ အခ်ိန္ကာလတခု လြန္ေျမာက္ၿပီးတဲ့အခါ ေဒါသေတြ
အမုန္းတရားေတြ မရွိေတာ့ပဲ စိတ္ဟာ ျပန္လည္ ၾကည္လင္လာပါလိမ့္မယ္''
သင့္စိတ္ကို တစံုတaယာက္က နာက်င္ေအာင္ ထိခိုက္ေအာင္ ေဒါသထြက္ေအာင္
ျပဳလုပ္လို႔ သင့္စိတ္ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္ေတာ့... ... ထားလိုက္ပါ။
ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ပါ။ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါ။ အခ်ိန္ကာလတခု
ေက်ာ္လြန္ၿပီးတဲ့အခါ အရာရာဟာ ျပန္လည္ၾကည္လင္ သြားပါလိမ့္မယ္။
Credit - Original Writer
No comments:
Post a Comment