တစ္ေန႕ေတာ့ ဆရာၾကီးဟာ သူ႕သမီးကို လိုခ်င္တဲ့သူေတြအားလံုးကို စုစည္းဖို႕ေခၚလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးဆံုတာနဲ႕ ဆရာၾကီးက လူတိုင္းကို သစ္ေစ့ေလးတစ္ေစ့စီ ေပးပါတယ္။
" ဒီသစ္ေစ့ေတြကို အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး ေန႕တိုင္းျပဳစုရမယ္ တစ္ႏွစ္ၾကာရင္ အဲဒီအပင္ေတြနဲ႕ ျပန္လာရမယ္။ အပင္ေတြ အၾကီးဆံုးနဲ႕ အေကာင္းဆံုးျပဳစုနိုင္မယ့္သူကို
သူေဌးသားေတြ မူးမတ္သားေတြလဲ အလုအယက္ အေစ့ေတြကို ယူၾကတယ္။ သူတို႕အထဲမွာ ဆရာၾကီးသမီးကို ခ်စ္ျမတ္နိုးတဲ့ သူေဌးသားေလးတစ္ဦးလဲ ပါသတဲ့။ သူဟာ သာမန္သူေဌးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင္
သူလဲအိမ္ကိုျပန္လာၿပီးေတာ့ အပင္ေလးကို ေရေလာင္း၊ ေျမၾသဇာေတြေကၽြးရင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ သမီးေလးကို ျမင္ေယာင္ေနတာေပါ့။ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အထိ သူ႕အပင္ဟာ အေညွာင့္ေတာင္ မထြက္ေသးပါဘူး။ သူက တျခားသူေဌးသားေတြနဲ႕ေမးၾကည့္ေတာ
ဒီေတာ့ သူသိလိုက္တယ္။ သူ႕အေစ့ဟာ ေသသြားၿပီေပါ့။ ဒါနဲ႕ပဲ သူအၾကံတစ္ခုရတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲက အေစ့ဆိုင္မွာ ပန္းပင္အေစ့တစ္ခုကို ယူၿပီးေတာ့ အိမ္ကို အျမန္ျပန္ခဲ့တယ္။ သို႕ေသာ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ပင္ကိုယ္စိတ္ရင္းျဖစ္တဲ့ လိမ္ညာရမွာကို ရြံရွာတဲ့စိတ္က ေပၚလာတယ္။ ငါ လိုခ်င္တာရဖို႕အတြက္နဲ႕ ေစာင့္ထိန္းခဲ့တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားကို အပ်က္မခံႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တျခားသူေတြ ရလွ်င္လည္း ရပါေစေတာ့ ဆိုျပီး ထို၀ယ္ခဲ့တဲ့ ပန္းပင္အေစ့ကို အေ၀းကိုပစ္လိုက္တယ္
တစ္ႏွစ္ၿပည့္လို႕ ဆရာၾကီးက ျပန္ေခၚတဲ့ေန႕ကိုေရာက္ၿပီ။ သူကေတာ့ ပန္းအိုးထဲမွာ ေျမၾကီးကလြဲလို႕ ျမက္ပင္ေတာင္မရွိဘူး။ သူလည္း မေပါက္တဲ့အတြက္ မေပါက္ေၾကာင္း ညံ့ေၾကာင္း၀န္ခံမယ္ဆိုျပီး ပန္းအိုးအလြတ္ကိုကိုင္ၿပီးေတာ့ လာခဲ့တယ္။
ဆရာၾကီးအိမ္ေရွ႕မွာ ပန္းအိုးေတြ တန္းစီေနတယ္။ လွပၿပီး သန္မာတဲ့ ပန္းပင္ေတြ တစ္ပံုၾကီးပဲ။ အားလံုးကလဲ ပန္းေတြပြင့္ေနၾကၿပီးေတာ့ အေရာင္စံုနဲ႕ ပန္းျပပြဲထဲ ေရာက္ေနသလိုခံစားရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက ပန္းအိုးအလြတ္ကို ခ်လိုက္ေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြ အကုန္၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္။ ေလွာင္ေျပာင္ၾကတယ္။ သူလဲ မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္တယ္။
မၾကာဘူး။ ဆရာၾကီးက ပန္းပင္ေတြကို လိုက္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိုးအလြတ္ကိုေတြ႕ေတာ့ ဒါဘယ္သူ႕အိုးလဲေပါ့။ သူကထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အိုးပါ လို႕ျပန္ေျဖတယ္။ အားလံုးကလဲ ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆရာၾကီးက
" တကယ္ေတာ့ ငါေပးလိုက္တဲ့ အေစ့ေတြဟာ ျပဳတ္ၿပီးသား ဖုတ္ၿပီးသား အေစ့ေတြပဲ လံုး၀ကို အပင္မေပါက္နိုင္ဘူး မင္းတို႕က ငါေပးလိုက္တဲ့ အေစ့ေတြေသကုန္လို႕ အေစ့အသစ္၀ယ္ၿပီး ငါ့ကိုလွည့္စားဖို႕ ၾကိဳးစားၾကတယ္ ငါက ရုိးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့လူကို လိုခ်င္လို႕ ဒီလိုမ်ိဳးစမ္းသပ္ခဲ့တာပဲ "
ဒါေၾကာင့္ ငါ့သမီးရဲ႕ ၾကင္ရာကေတာ့ ရိုးသားစြာ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အိုးလြတ္ပိုင္ရွင္ သူငယ္ပဲျဖစ္တယ္ လို႕ ေျပာလိုက္ေလရာ သူေဌးသားေတြလဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္အိုးေတာင္ ကိုယ္ျပန္မသယ္နိုင္ပဲ ျပန္ထြက္သြားၾကတယ္။ သူမ်ားျဖစ္တုန္းက ၀ိုင္းရယ္ခဲ့တဲ့လူေတြ အခုေတာ့ ၿပံဳးေတာင္မၿပံဳးနိုင္ၾကေတာ့ပါဘ
Credit - Original Writer
No comments:
Post a Comment