သံသရာဝဋ္ထဲ
မကြ်တ္ဘဲေနေန
ဇြတ္ဆြဲလို႔ တေပေပငယ္
ေသပေစခင္ရဲ႕
နိဗၺာန္ၿမိဳ႕ အၿမိဳက္ခြင္ကို
မလိုက္ခ်င္ ႐ုန္းကန္လို႔ဖဲ့ ။
ႏွစ္ေယာက္ထဲ စံပါ႔မယ္
ကံႏွစ္ျဖာ နယ္လွည့္
သံသရာ အက်ယ္ခ်ဲ႕ပါလို႔
တလယ္လယ့္ ေမာင္မယ္
ဂဂၤါဝါ ဆူဆူဆံုး ေစေတာ့
တူတူပုန္း ပုန္းဖို႔သာ႐ြယ္ ။
ေတဘုမၼ ဝဋ္နန္းလယ္မွာ
ကြ်တ္တမ္းကြယ္ စာမလိတ္ခ်င္ဘု
အဝါဇိတ္ မႈိင္းေမွာင့္ညစ္ေပ
႐ိုင္းေခါင့္ျဖစ္ေစ
ေနာက္ခ်န္၍ အပိုေနမယ္
ႏွစ္ကိုယ္ေရ ေပ်ာ္စမ္းခ်င္လို႔ေလး ။ ။
(ဦးပုည)
No comments:
Post a Comment