‎မညီမွ်ေသာခ်စ္ျခင္းမွညီမွ်ျခင္းသို႔‬

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ တန္ဖိုးသည္ သူ၏ သစၥာတရားပင္ျဖစ္သည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ တန္ဖိုးသည္ သူ၏ ေစာင့္ထိန္းမႈပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ တန္ဖိုးသည္ကား ထိုအိမ္ေထာင္ကုိ တည္ေဆာက္သူတို႕၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးႏွင့္ အိမ္ရွင္မတို႔က မိမိတို႔အိမ္ေထာင္ေရးအား မည္သို႔ ပံုေဖာ္ျခယ္မႈန္းမည္ကို ဆိုလိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တန္ဖိုးရွိေသာ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမတို႔သည္ မိမိ အိမ္ေထာင္ဖက္အား နားလည္မႈျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္းလမ္းျပေပးမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အရာရာကို ရင္ဆိုင္ အေျဖရွာ ေျဖရွင္းသြားၾကမည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ေပမည္။

Other points of View

1. ခင္ဗ်ားေျပာတာကိုသာ ကြ်န္ေတာ္သေဘာတူလိုက္ရင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မွားကုန္ၾကမေပါ႔
2. တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြက အရြယ္ေရာက္ရင္႔က်က္လာတာမဟုတ္ပါဘူူး။လူၾကားထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမလဲဆိုတာကိုပဲ သိလာၾကတာပါ။

3. စစ္ပြဲဆိုတာ ဘယ္သူမွန္တယ္မွားတယ္ဆိုတာ ဆုံးျဖတ္ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ဘယ္သူက်န္ခဲ႔သလဲဆိုတာကိုပဲ ဆုံးျဖတ္ေပးတာပါ.က်န္တဲ႔လူက သူမွန္တယ္ဆိုတာကို လိုရာဆြဲပုံေဖာ္ခဲ႔တာပါပဲ။
4. ဗဟုသုတက ဘာလဲဆိုေတာ႔ ရုံးပတီသီးဟာ စားစရာတမ်ိိဳးဆိုတာကိုသိတာပါပဲ။ပညာဆုိတာကေတာ႔ ရုံးပတီသီးကိုမဂၤလာဦးညမွာ မစားသင္႔ဘူးဆိုတာကို သိတာပါပဲ။
5. ႏွစ္္ႏွစ္သားထိေတာ႔ ဘယ္လိုလမ္းေလွ်ာက္ရမယ္.စကားဘယ္လိုေျပာရမယ္ဆိုတာကိုု ခင္ဗ်ားသင္ေပးေနရမယ္.အဲ.က်န္တဲ႔ ၁၆ႏွစ္မွာေတာ႔ သူ႔ကို ထိုင္ေနဖို႔ စကားမမ်ားဖို႔ ေျပာေနရတာကို ကေလးလို႔ ေခၚပါတယ္

ဆုိကေရးတီး ကုိ လြမ္းတယ္

ဆုိကေရးတီး ဆုိလုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္မွာေခတ္စားခဲ့တဲ့ ေၾကးႀကိဳးသားေရေလလက္ခုပ္၊နဲ႕ အဆုိအက ေတြဂီတအဖြဲ႕အႏြဲ႕ၿပ္ိဳင္ပြဲေတြကုိလြမ္းတယ္ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီမုိကေရစီက ေပးတဲ့အဆိပ္ခြက္ကုိ မက္မက္စက္စက္ေသာက္ျပရင္းဒီမုိကေရစီကုိခ်စ္ျပသြားတဲ့ႏုိင္ငံေတာ္သားတေယာက္အေၾကာင္းပါ၊က်ေနာ္တုိ႕ဒသနိကေဗဒဒုတိယႏွစ္မွာသင္ခဲ့ရၿပီး အေနာက္တုိင္းအေတြးအေခၚသမုိင္း မွာ ထင္ရွားတဲ့အေတြးအေခၚပညာရွင္တေယာက္အေၾကာင္းပါ
ခြဲခြာရန္အခ်ိန္ကားေရာက္လာေခ်ၿပီ
ကၽြႏု္ပ္တုိ႕သည္ ကုိယ့္လမ္းကုိယ္သြားၾကသည္
ကၽြႏု္ပ္သည္ ေသျခင္းလမ္းမ ေပၚမွသြားသည္
သင္တုိ႕က ရွင္ျခင္းလမ္းမ ေပၚမွသြားသည္
ဘယ္လမ္းကျမင့္ျမတ္သည္ကုိ ဘုရားသခင္သာသိသည္------

ကၽြန္မသာ မိဘျဖစ္ခဲ့လွ်င္

ကၽြန္မသားသမီးကို ၃ႏွစ္နဲ႔စာမသင္ခိုင္းပါ။ ၄ႏွစ္ေက်ာ္မွသင္ပါမည္။ သူ႔ေဆာ့တဲ့အခ်ိန္ထဲက
ဖဲ့ၿပီး ကၽြန္မစာမသင္ခိုင္းပါ ။
အဂၤလိပ္ေက်ာင္း ျမန္မာေက်ာင္း တ႐ုတ္ေက်ာင္း
ေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနတဲ့ကေလးေတြကို သနားပါသည္။
အခ်ိန္တန္ အဲ့စာေတြျပန္သင္လို႔ရပါသည္ ။
ႀကီးလာမွ ျပန္ေဆာ့ခိုင္းလို႔မရပါ အဲ့ေတာ့ေဆာ့တဲ့အရြယ္မွာေဆာ့ခိုင္းပါမည္ ။
•••••••••••••••••••••••••••••••••••

○○○ နပုိလီယံရဲ့ ခ်ီးက်ဴ းသံ ○○○

တစ္ခါက နပုိလီယံ စစ္ခ်ီတဲ့အခါမွာ ရန္သူတပ္က လမ္းမွာပိတ္ဆုိ႔ေနတယ္ ရပ္သူတပ္ရဲ့ အင္အားကလဲ သူ႔ရဲ့ အင္အားထက္မ်ားေနတယ္ ရန္သူ႔အင္အားက
( 300 ) ေလာက္ရွိတယ္ သူတုိ႔က အင္အား ( 70 ) ေလာက္ပဲရွိတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရွ ႔ကိုတက္ျပီး ရန္သူ႔သတင္းရယူတဲ့ ကင္းေထာက္တပ္သားက နပုိလီယံကို " ေရွ ႔မွာ ရန္သူ႔အင္အား ( 300 ) ေလာက္န႔ဲ လမ္းကို ပိတ္ဆုိ႔ထားတယ္ '' လုိ႔ သတင္းပို႔လုိက္တယ္ အဲဒီအခါမွာ နပုိလီယံက သူရဲ့ တပ္သားေတြဘက္လွည့္ျပီး " အေတာ္ပဲေဟ့ ........... သတင္းေကာင္းေတာ့ ရျပီ ေရွ ႔မွာ ရန္သူ႔ရိကၡာ ( 300 ) ေလာက္ ေရာက္ေနျပီတဲ့ ငါတုိ႔မွာလဲ ရိကၡာျပတ္ေနျပီ ...... မင္းတုိ႔ဟာ စစ္တုိက္စြမ္းရည္ ေကာင္းၾကတ့ဲသူေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာ အရင္ကတည္းက ငါသိခဲ့တယ္ အဲဒီေတာ့ ရိကၡာအတြက္ ဘာမွ မပူရေတာ့ဘူး ဒီေကာင္ေတြဆီမွာ သြားလုရမယ္ '' လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္ ။ နပုိလီယံဟာ သူ႔ရဲ့ တပ္သားေတြကို မွတ္မွတ္သားသား ခ်ီးက်ဴ းလုိက္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ " စစ္တုိက္စြမ္းရည္ေကာင္းၾကတယ္ '' ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ ေနာက္တစ္ခုက ရန္သူ ( 300 ) ကုိ ရန္သူအေနနဲ႔ မေျပာပဲ ရိကၡာ ( 300 ) စာလုိ႔ လွည့္စားျပီး ေျပာလုိက္တယ္ စစ္တုိက္မယ္ဆုိတာကို တုိက္မယ္ မေျပာပဲ ရိကၡာေတြ တက္လုမယ္လုိ႔ ပရိယာယ္သုံးလုိက္တယ္ အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ့ တပ္သား
( 70 ) ေလာက္ဟာ တအားေသြးၾကြျပီး လုမယ္ ......... လုမယ္ ဆိုျပီး အင္အားျခင္းမမွ်တဲ့ ရန္သူေတြကို တုိက္ျပီး ရိကၡာေတြကို လုယူလုိက္ၾကတယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ .. ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူတုိင္း မခ်ီးမြမ္းတတ္ မခ်ီးက်ဴ းတတ္ရင္ ေအာင္ျမင္မွု မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ သတိထားၾကရမဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ ။

#Hunterayeess

ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္းရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ေဟာေျပာခ်က္ (အပိုင္း - ၂)

-၃-

အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အစကထင္တာ Ph.D ဆိုရင္ ဒါ specialize ရဲ႕ အျမင့္ဆံုးထင္တာ။ အခု ထားပါေတာ့ Larry Diamond ေပါ့။ ဒီ Standford က ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ေပါ့။ ေမးၾကည့္ေတာ့
သူေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဖ်ားတယ္။ ကိုယ္မသိတာလည္း ပါမွာေပါ့။ သူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ generalisation လည္း လိုတယ္ဗ်၊ specialisation လည္း လိုတယ္ တဲ႔။ Ph.D
အဆင့္ၾကေတာ့ general ကို ျပန္သြားရတာ ရွိတယ္။ Ph.D မတိုင္ခင္ ေနာ္ ဒုတိယဘြဲ႕မွာေပါ့ မဟာအဆင့္ေလာက္မွာေပါ့ specialisation လိုပါတယ္ တဲ႔။ specialisation base ခ်ည္းပါ။ သို႔ေသာ္
specialisation နဲ႔ မလံုေလာက္တဲ႔အတြက္ Ph.D level ၾကေတာ့ generalisation ကို ျပန္သြားရတာ ရွိပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ဘာသာရပ္ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္ထံုးကို သိပ္ၿပီးေတာ့ အျမင္မက်ဥ္းေအာင္ေပါ့၊
ကိုယ့္မွန္းေျပာင္းနဲ႔ကိုယ္ ဇြတ္မွန္တယ္ သိပ္ျငင္းေနမယ့္သူေတြ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူက universalize ပါ ျဖည့္ေပးဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာလာတာပါ။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ဘူးလို႔ ေမးျမန္းခဲ႔တာေလးနဲ႔
ဆက္စပ္ၿပီး စဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ ေျပာၾကည့္တာပါ။ အမွားအမွန္ စိစစ္ေဝဖန္ ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ႔အဆင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝိုင္းစဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ ေျပာၾကည့္တာပါ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ silo က်ီေပါ့။ အရင္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကိုယ္တတ္တဲ႔ပညာကို ေမးတဲ႔သူမရွိရင္ ေျဖစရာမလိုဘူး။ ပညာရွင္ဆိုတာ ခပ္တည္တည္ဘဲ။ ဗဟိုစည္ႀကီးလို တီးမွျမည္ရတယ္။
ဒီလိုလာတာကိုး။ ပညာရွိဆိုတာ ဗဟိုစည္လို တီးမွ ျမည္ရတယ္။ မေမးဘဲနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျဖေနလို႔ မရဘူး။ ဒီလိုလာတယ္။ ယခု မလံုေလာက္ေတာ့ဘူး။ ပညာကို က်ီထဲ ေလွာင္ထားလို႔ မရဘူး။ ပညာကို
က်ီထဲေလွာင္ထားရင္ အေျပာင္းအလဲေတြ၊ ျပင္ပ က်ီရဲ႕ျပင္ပ အေျပာင္းအလဲေတြက သိပ္ျမန္တဲ႔အတြက္ ေလွာင္ထားတဲ႔ပညာက ကန္းသြားႏိုင္တယ္။ ေကာသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ီေတြကို ေဖာက္ၿပီး ပညာေတြအားလံုးကို ဖလွယ္ပစ္လိုက္ပါ။ sharing လုပ္ပါ။ အဲဒီေလာက္အထိ သူတို႔ စဥ္းစားလာၾကတာ ရွိပါတယ္။

ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္းရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ေဟာေျပာခ်က္ (အပိုင္း - ၁)

အစ အဆံုးမဟုတ္ပါဘူး။ အစက ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာင္ၿပီး အသံဖမ္းမထားမိလုိက္လို႔ပါ။ အသံ file တင္ေပခ်င္ေပမယ့္ အသံသိပ္မၾကည္လင္တာရယ္၊ တိုးတိမ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ နာေထာင္လို႔ ရသမွ် စာရိုက္ၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ အသံဖမ္းထားတဲ႔ 29 min ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတာမွာ ပထမ 6 min ေက်ာ္ေက်ာ္ပါ။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ဆက္ၿပီး တင္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္။ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း အဆိုကို သေဘာတူမွ်သည္ ျဖစ္ေစ၊ သေဘာမတူမွ်သည္ ျဖစ္ေစ အသိပညာ တိုးတက္ေစဖို႔ ဖတ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေဟာေျပာခ်က္ႏွင့္ ကြဲလြဲခ်က္မ်ား ပါရွိပါက အသံမၾကည္လင္မႈအတြက္သာ မွားယြင္းရပါေၾကာင္း ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။

-၁-
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ယခု အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒထြက္တယ္။ ဘဝင္က်တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ သို႔ေသာ္ အဲဒီမွာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ရည္မွန္းခ်က္ ေျပာေတာ့ ခုႏွစ္ခ်က္လား ကိုးခ်က္လား မသိဘူး ေတြ႕တယ္။ အဲဒီ ကိုးခ်က္လံုးမွာ behaviour changes ကို ဦးတည္တယ္။ capacity building ဦးတည္တာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ to discover ကို ခ်ိန္ရြယ္တဲ႔အခ်က္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ သိပ္မေတြ႕မိဘူး။ ဒါလည္း ႀကံဳလို႔ေျပာတာပါ။ ေနာ္ ဒါကို အျပစ္တင္ ေဝဖန္တဲ႔သေဘာ မေျပာပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ဒီပညာေရး defination ကို ထုတ္ခဲ႔တဲ့ UNESCO ကေတာ့ to discover ကို ေတာ္ေတာ္ ဦးစားေပးပံုပါဘဲ။ discover မလုပ္ႏိုင္ရင္ အသစ္မရွာႏိုင္ရင္ ဒီပညာေရးဟာ life ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ႔ ေကာက္ခ်က္အထိလည္း ရွိပါတယ္။ အခု တစ္ဆက္တည္း knowledge, anti-knowledge ေနာ္ new-knowledge ဆိုတဲ႔ ျဖစ္စဥ္ကို ဘယ္လိုပညာေရးပံုစံနဲ႔ သြားမလဲ။ အဲ သမား႐ိုးက် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာေရးပံုစံမွာ learning ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ သင္ယူျခင္း။ learning ဆိုတာ ဘာလဲဆိုေတာ့ သိၿပီး ရွိၿပီး ပညာေတြ knowledge ေတြကို စုေပးလိုက္တာ။ ဒါေတြ စုေပးရင္ ဒါ ပညာဘဲ။ ေနာ္ သင္ယူတာ။ အဲေတာ့ ဆိုလိုတာက ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ဆိုရင္ ဆရာက စာအုပ္ထဲရွိတဲ႔ ပညာကို ေက်ာင္းသားေခါင္းထဲ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးတာ။ ဒါဆို ဆရာ့ရဲ႕ teaching တာဝန္ေက်ၿပီ။ ေက်ာင္းသားကလည္း ဆရာသင္သေလာက္ကို ခံယူႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားရဲ႕ learning တာဝန္ေက်ၿပီ။ ဒီအထိ OK တယ္။ knowledge ကို learning နဲ႔ သြားလို႔ သူ႔ဟာနဲ႔သူ OK တယ္ ျပႆနာ မရွိဘူး။